Skuggaleg þróun á Íslandi

Í umræðum síðasta árið eða svo hefur borið mikið á því að eitt "taboo" í Íslensku þjóðfélagi hefur verið brotið gjörsamlega niður og það er að nú er þjóðerni útlendinga ávallt nefnt í fréttaflutningi.

Áður fyrr þótti það hvetja til fordóma og haturs gegn vissum einstaklingum þjóðflokksins sem áttu enga sök að máli en nú hefur hins vegar orðið breyting á þessu og það til hins verra. Með að tilkynna stöðugt um þjóðerni þeirra sem fremja glæpi er verið að skella skuldinni upp á viss þjóðerni og skipta fólki í hópana "við" og "þeir". Á Morgunblaðsvefnum vekur það mikla athygli að í nánast hvert skipti sem birtist grein um afbrot útlendinga á Íslandi þá verður fréttin að heitum umræðum í bloggheimunum og yfirleitt eru umræðurnar á þá leið að "Ísland geti ekki tekið við fleiri innflytjendum", "Við verðum að sitja harðar aðlögunarreglur" og "Við erum ekki rasistar". Fleiri harðari ummæli en þetta heyrast þó iðulega.

Þeir sem berjast gegn fordómum virðast hinsvegar hvergi láta sjá sig þegar þetta andlega ofbeldi gagnvart erlendu fólki á sér stað og fáir láta á sér kræla í umræðum um þetta málefni. Það skýrist hinsvegar vel á því að þeir sem hafa hvað hæst um glæpi fárra útlendinga af vissu þjóðerni hafa ráðist harkalega gegn hverjum þeim sem vogar sér að minnast á málið frá mannréttindarlegu sjónarmið.

Um daginn skrifaði ég grein á síðu Félags Anti-Rasista um misheppnaða tónleika gegn rasisma og var ég kallaður öllum illum nöfnum fyrir. Ég var kallaður lygari, mannorðsmorðingi,grunnhygginn, rætinn og þeir voru ófáir innan viss stjórnmálaflokks sem réðust að persónu minni og Félagi Anti-Rasista fyrir að hafa birt þessa grein og fólkið lýsti því yfir að það sem ég skrifaði væri stefna Félags Anti-Rasista. Það eru hinsvegar ósannindi. Ég er enginn talsmaður félagsins og ekki hef ég átt þátt í stefnumótun þeirra. Þeim sem vilja kynna sér stefnu félagsins er hins vegar bent á síðuna www.antirasista.net.

Það vekur vissulega upp spurningar um raunverulega afstöðu fólks sem skrifar svona hvers vegna það ráðist svona hatrammlega gegn manni og samtökum sem berjast gegn fordómum á Íslandi? Þetta fólk hefur aldrei fordæmt ÍFÍ, Combat 18 og Skaparann fyrir hreint og klárt mannhatur þeirra. Þetta sama fólk minnist svo ekki á það þegar rasistar í Danmörku myrða Tyrkneskan dreng vegna uppruna hans.

Við sem berjumst gegn fordómum verðum að fara láta meira í okkur heyra, umræðan á Íslandi er orðin óhuggnaleg og bara tímaspursmál hvenær farið verði að minnast á litarhátt manna í fréttaflutningi, er það óhugsandi? alls ekki því það þótti svo sannarlega óhugsandi fyrir aðeins örfáum árum síðan að minnast á þjóðerni manna í hverri einustu frétt um glæpi á Íslandi og erlendis.

Látum því ekki mála okkur út í horn, eflumst í baráttunni og leggjum okkur tvöfalt fram fyrir málstaðinn okkar. Við hina sem hafið hæst í umræðunni um útlendinga vil ég aðeins segja: Hættið að flokka fólk eftir þjóðerni þeirra og öðrum slíkum þáttum og komið fram við einstaklinga sama af hvaða litarhætti, trúarbrögðum og þjóðerni eins og þið viljið láta koma fram við ykkur sjálf.

Aðeins þannig mun fólk geta lifað í sátt og samlyndi.

Sveinn Helgason

Gegn glæpum... eða útlendingum?

Þegar fólk af erlendum uppruna fremur afbrot á Íslandi virðist sem það sé nær undantekningarlaust greint frá uppruna afbrotamannanna í fréttum.   Nýlegt dæmi er frá páskahelginni þegar nokkrir Pólverjar réðust á samlanda sína í Breiðholtinu.  

Þegar slík tilfelli eiga sér stað þar sem útlendingur er hlutaðeigandi í sakamáli heyrast sterkar raddir í þjóðfélaginu eins og ,,nú er nóg, við skulum loka Íslandi fyrir útlendingum“ eða ,, sjáið hvað er að gerast hérlendis, að vera á móti útlendingum er sjálfsagt viðhorf en alls ekki fordómafullt“. Mér sýnist að umræðan sem skapast um glæpi sem framdir eru af útlendingum leiði til enn frekari neikvæðs viðhorfs í garð útlendinga eða innflytjanda almennt.  Enn á slíkt rétt á sér?  

Fjöldi erlendra ríkisborgara á Íslandi á árinu 2007 var um 21.500 og hafði sú tala næstum tvöfaldast frá árinu 2006.  Fjöldi Pólverja (sem eru ekki búnir að öðlast íslenskan ríkisborgararétt) er núna rúmlega 8.000 samkvæmt upplýsingum frá Hagstofunni. 72% af þessum útlendingum eru frá EES löndum sem geta ferðast frjálsir innan EES landanna.Ég held að það sé kannski tölfræðilega eðlilegt að glæpum fjölgi eftir því sem fólksfjöldi í landinu eykst.       

Við viljum og eigum ekki að sætta okkur við aukna glæpatíðni en hins vegar verður umræðan að snúast um kjarna málsins.   Það skiptir engu máli hvort það er  Íslendingur eða útlendingur sem fremur glæp,  heldur snýst málið um afbrotið fyrst og fremst.   Við heyrum nær daglega í fréttum af slagsmálum, eiturlyfjaneyslu eða kynferðislegu ofbeldi, glæpum sem framdir eru af Íslendingum. 
En hugsum við þá að allir Íslendingar séu að selja eiturlyf eða að allir Íslendingar séu ofbeldismenn? Auðvitað ekki, af því að lang flestir Íslendingar eru ekki slíkir. Af hverju byrja þá margir að saka ,,alla innflytjendur“ um afbrot þegar fréttir berast af útlendingum sem staðnir eru að refsiverðu athæfi.  Er slíkt viðhorf rökstutt?  

Ef maður aðhyllist þá skoðun án þess að hugsa sig vel um, þá er hugsunin farin villu vega. Ef maður heldur meðvitað fram slíku viðhorfi þrátt fyrir skort á rökstuðningi, þá er maður fordómafullur gagnvart útlendingum. Og ef maður heldur áfram í þeirri villu eða fordómafullu leið, getur maður ekki lagt neitt til átaks gegn glæpum og glæpamönnum, þar sem skotmarkið er rangt frá upphafi.

Átak gegn glæpum og glæpamönnum er bæði nauðsynlegt og mikilvægt. En það er alls ekki sama og átak gegn útlendingum og innflytjendum. Við verðum að halda í þá staðreynd og megum ekki missa sjónar af því sem málið snýst um.

Toshiki Toma

toshiki.blog.is

 

THING ABOUT IT...

Búum við í nútíma villimanna þjóð?

Útlendingar eiga ekki að vera hræddir við að tjá sig því Fjálslyndi Flokkurinn er svo sannarlega ekki hræddur við að tjá sínar skoðanir. Það er þessi þunna lína sem hægt er að fara yfir þegar kemur að fordómum og mér finnst að nokkrir úr Frjálslynda Flokknum séu búin að fara yfir hana aðeins of oft- en alltaf afsaka þeir sig og segjast ekki hafa verið að meina það sem þeir skrifuðu eða sögðu, þeir hafi meint annað..  Ef flokkur eins og FUF getur ekki komið þeirra skoðun á framfæri án þess að móðga minni hluta fólks hér á landi þá hlýtur að vera einhver úlfur í sauðagæru á meðal þeirra. Það eru allir með skoðun á hlutunum en mjög fáir með friðsamlega lausn.

Við erum ekki að segja að allir í Frálslynda Flokknum séu með fordóma en þeir eru með svarta sauði á meðal þeirra sem er auðvitað ekki gott.

Ég fór á þessa tónleika með Bubba Morthens gegn fordómum, og ég  verð að segja að  ég var smá hissa að þau sendu Viðar H.Guðjohnsen til að tala fyrir FF, ég held það hafi verið betra að sjá Guðjón A. Kristjánsson þar sem hann er giftur pólskri konu og  því gott að fá hans álit um samtökin „Ísland gegn Pólverjum". Mér finnst eina manneskjan sem hefur verið að segja eitthvað af viti og getur bjargað Frjálslynda flokknum sé kannski Kristinn H. Gunnarsson.

Ég held að Félag Anti-Rasista sé ekki að ráðast á neinn, það sem þau gera er að svara fyrir þá sem minna mega sín – Svo að þeir hafi rödd í íslensku samfélagi.

Við græðum ekkert á því þegar rasistar á Íslandi leggja fólk af erlendum bakgrunni  sem eru að vinna  hér í einelti, jú auðvitað eru útlendingar sem eru að brjóta af sér hér á landinu, en þess vegna er lögreglan til staðar á Íslandi- og það sama á við um skemmtistaði sem eru með dyraverði og myndavélar sér til hjálpar.

Við skulum snúa blaðinu við, eru ekki til Íslendingar sem eru morðingjar, nauðgarar, handrukkarar eða þjófar?  Ég held að rasistar noti það neikvæða sem fáir útlendingar eru að gera til að fá Íslendinga á móti útlendingum, þó það sé aðeins lítil prósenta af afbrotamönnum miðað við fjölda útlendinga hér..

Það eru nokkur þúsund Íslendinga sem búa  í Danmörku- hvernig væri ef Danir kæmu fram við þá eins og margir koma fram við útlendinga hér? Sem Íslendingur vil ég hafa þann kost að fara í frí eða búa á öðrum stað án þess að vera fyrir áras útaf þjóðerni mínu.

Ég hvet Íslendinga að hugsa jákvætt því við sjáum hvernig rasismi hefur eyðilagt nágrannalönd okkar.. Ef það er vamdamál þá er alltaf hægt að finna friðsamlega lausn á því.

Ég er sammála hluta af því sem Frjálslyndi Flokkurinn er að segja eins og t.d með að skoða sakaskrá hjá þeim sem koma til með að búa á Íslandi , en þau þurfa að velja rétta  fólkið til að tala fyrir sína hönd.

Sigurjón                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        [e-mail]

Útlendingahatur eykst.

 

Fordómar í garð útlendinga hér á landi hafa aukist undanfarið að mati Dane Magnússonar, formanns félags anti-rasista. Hann segir að útlendingum sé oft ekki hleypt inn á skemmtistaði auk þess sem margir verði fyrir árásum vegna útlendingahaturs.

Dane segir að árásirnar séu oft alvarlegar og það sé aðeins tímaspursmál hvenær einhver slasast alvarlega í slíkri árás. Hann leggur áherslu á fræðslu gegn fordómum í skólum og að passað sé upp á að útlendingar njóti sömu kjara og Íslendingar. Og hann gagnrýnir fjölmiðla fyrir að einblína á neikvæðar fréttir af útlendingum.

http://www.ruv.is/heim/frettir/frett/store64/item197994/

Ömurlegur Fréttaflutningur sem veldur hatri og ofbeldi.

morð á ungum blaðburðardreng í Kaupmannahöfn vekur viðbjóð. Þrír  drengir á aldrinum 15 - 18 ára danskir í húð og hár  ráðast að 16 ára gömlum dreng af tyrkneskum uppruna og berja hann marg oft í höfuðið  að ástæðulausu.

Svo hafa blöðin í Danmörku sagt hvað eftir annað að múslimar eru öfgafullir en þeir hafa ekki áttað sig á því með svona fréttaflutning að þá skapar þetta andúð og hatur á þá sem eru af öðrum uppruna! Blöðin ættu að gerast ábyrgð  þar sem það hefur oft sýnt það að svona fréttaflutningur veldur því að saklaust fólk/börn verða fyrir hræðilegum árásum.

Svo er sagt að prentfrelsið sé mikilvægt, en hvað með manvirðingu?

ætla blöðin ekki að fara að læra á þessu?

hvað þarf að koma fyrir meira til þess að fréttablöð og aðrir opni augun fyrir svona hatursglæpum?

Íslensk fréttablöð eru nú þegar byrjuð að fjalla um allt það slæma sem Innflytjendur gera, Og það er eitthvað sem þarf að hætta því að við vitum það að hér á landi hefur saklaust fólk af öðrum uppruna orðið fyrir hræðilegum árásum eftir að fréttablöð hafa sagt frá þjóðerni afbrotamanna, Við viljum ekki bíða eftir því að svona hræðilegt komi fyrir hér á landi!

Að skoða eigin fordóma.

 

 

 

 

 

Það er svo merkilegt með okkur manneskjurnar hvað við erum iðin við að setja upp grímur og byggja upp fordóma í samskiptum okkar, Ég veit að þú veist að ég er með fordóma og ég veit það sama um þig, samt látum við sem við vitum það ekki.

Hið raunverulega verkefni lífsins er það að breytast, Lífið sjálft er hreyfing, framvinda, þess vegna eru fordómar í mótsögn við lífið, Þegar við dæmum manneskjur fyrirfram erum við að missa af tækifærum til að læra eitthvað nýtt og draga ferskar ályktanir, um leið erum við lika að skemma möguleika annarra til að skilgreina eigið líf og finna því farvegi.

Því er það eitt brýnasta verkefni hverrar manneskju að skoða eigin fordóma og kannast við þá, Þegar við tökum ákvörðun um að sleppa taki á tilteknum fordómum þá erum við að færa lífinu gjöf. Því að fordómar gagnvart fólki eru ekki skaðlausar skoðanir. Þeir ræna fólki sérstöðu sinni og persónueinkennum og búa til í kringum þá staðlaða ramma. Það er ekki hægt að ramma inn lifandi fólk. Engin verður skilgreindur í eitt skipti fyrir öll.

Skoðum þá fordóma sem við berum, Horfum óttalaust í eigin barm, Hættum þeim látalátum að þykjast ekki þekkja þröngsýnina í eigin sál. Þar verður vinnan að hefjast, því allur styrkur hefst í vanmætti. Sá ein sem horfist í augu við veikleka sína, Getur gengið fram á styrkleika.

Eftir Jónu Hrönn Bolladóttur Miðborgarprest.

Tveir teiknarar höfnuðu boðinu.

Mér finnst þetta ósmekklegt. Hlutverk fjölmiðla er að upplýsa fólk en ekki níðast á trúartáknum. Dónaskapur kemur málfrelsi ekkert við,“ segir Salmann Tamimi, formaður Félags múslíma á Íslandi. Mynd af Múhameð spámanni birtist á forsíðu sagnfræðiritsins Sagan öll í dag.

 

Myndin er eftir íslenskan teiknara en nafns hans er hvergi getið í blaðinu. Áður hafði Illugi Jökulsson, ritstjóri blaðins, leitað til tveggja annarra teiknara sem höfnuðu boðinu. Illugi Jökulsson segir myndina engan veginn sambærilega þeim skopteikningum sem birst hafa af spámanninum og hefur því ekki áhyggjur.     -Dv.is

 

Salmann segir í kastljósinu að skopmyndirnar særi og meiði múslima! Salmann segir lika í kastljósinu að við búum í sama samfélagi og verðum að taka tillit til hvort annars því að allir hafa eitthvað heilagt!!

http://dagskra.ruv.is/streaming/sjonvarpid/?file=4365636/0 .

Fordómar séð frá sálfræðilegu sjónarmiði.

 

Fordómar er hugtak sem er neikvætt í eðli sínu. Enginn fæðist með fordóma í garð eins eða neins. Um er að ræða áunnið fyrirbæri. Áhrifabreytur eru ýmsir umhverfis- og uppeldisþættir og persónueinkenni.

Fordómar eru eins og orðið gefur til kynna „fyrirfram gerðir dómar“. Fordómar geta beinst að nánast hverju sem er, oft ákveðnum minnihlutahópum, eða einhverju tilteknu þjóðfélagi, þjóðerni, kynþætti eða kyni svo fátt eitt sé nefnt. Önnur hugtök yfir fordóma eru staðalmyndir eða staðalímyndir. Stundum eru fordómar almennir, þ.e. stór hópur deilir þeim á meðan aðrir eru einstaklingsbundnir eða finnast meðal fárra. Fordómar eru einnig misskaðlegir, sumir rista grunnt, aðrir djúpt. Fordómar geta birst með ólíkum hætti t.d. túlkaðir í „gríni“, í atferli en án orða eða einfaldlega birst í heift og fyrirlitningu gagnvart því/þeim sem fordómarnir beinast að. Einnig er hægt að dulbúa fordóma t.d. með því að setja þá í umbúðir skreyttar kærleik eða öðrum fögrum boðskap.

Fæstir vilja lýsa sér sem fordómafullum. Þó eru margir tilbúnir að opinbera fordóma sína í hópi vina. Því hefur verið haldið fram að ekki sé hægt að vera með öllu fordómalaus. Stundum er fordómum ruglað saman við viðhorf til aðila eða hópa sem hafa brotið gegn ríkjandi hefðum eða lögum landsins. Margir hafa t.d. neikvætt viðhorf í garð afbrotamanna án þess að vera tilbúnir að samþykkja að þeir séu haldnir fordómum í garð þeirra.

Upphaf fordóma í huga einstaklingsins
Sagt er að fyrstu upplýsingarnar skipti höfuðmáli því á þeim byggjum við skynjun okkar, skoðanir og ályktanir. Séu fyrstu upplýsingar neikvæðar, er hætta á að viðhorf okkar litist og fordómar fæðist. Fordómar sem fest hafa rætur geta verið afar þrautseigir í hugum þeirra sem þá hafa.  Það er ekki fyrr en margar nýjar gagnstæðar upplýsingar liggja fyrir sem við e.t.v. samþykkjum að endurskoða viðhorf okkar.

En hvað rekur fólk til að vilja flokka aðra, fara í manngreinarálit, upphefja suma en setja aðra skör lægra? Ein kenning er sú að með því að flokka fólk eða hluti, einföldum við tilveru okkar. Flokkunin auðveldar okkur að finna þá sem við eigum eitt og annað sameiginlegt með s.s. þá sem hafa ámóta gildismat, hefðir, áhugamál og framtíðarsýn og við sjálf. Með því að líka vel við þá sem líkjast okkur, hljótum við að líka vel við sjálfa okkur? Rannsóknir á þessu sviði hafa sýnt fram á að fordómar finni sér frekar farveg hjá einstaklingum sem eru með lágt sjálfsmat, óöruggir með sjálfan sig, eru bitrir og vonsviknir. Andleg vanlíðan sem þessi leiðir gjarnan til þröngsýni, dómhörku og ósveigjanleika í hugsun. Þetta eru meðal helstu áhættueinkenna fordóma. Annað einkenni þeirra sem fylla hóp fordómafullra er ótti við fræðslu, höfnun nýrra upplýsinga og nýjunga. Margir eru sammála um að eitt helsta næringarefni fordóma sé fáfræði og þekkingarleysi.

Kolbrún Baldursdóttir, sálfræðingur.

Dæmir þú fólk eftir útlitinu ?

 

Dæmir þú fólk eftir útlitinu? 19.03.2008

Í tilefni af Evrópuviku gegn fordómum tók Rauði krossinn þátt í hátíðarhöldum í gær ásamt Mannréttindaskrifstofu, Alþjóðahúsi, Amnesty International, Þjóðkirkjunni, Íslandi Panorama og Soka Gakkai Íslandi. Hátíðarhöldin fóru fram í Smáralind, Glerártorgi og Neista.

Um hundrað krakkar frá ungmennahreyfingum félaganna voru í Smáralind. Einnig tóku Hara systur nokkur val valin lög við góðar undirtektir Smáralindargesta. Á Glerártorgi var mikið um dýrðir en þar kom hljómsveitin Edocsil fram og skemmti gestum.

Markmið krakkanna var að vinna gegn fordómum og spjölluðu þau við gesti og gangandi um kynþáttamisrétti og gáfu veggspjöld, sælgæti og barmmerki. Þau klæddust öll bolum þar sem varpað var fram spurningunni ,,dæmir þú fólk eftir útlitinu?" og höfðu málað andlit sín í öllum regnbogans litum til að vekja fólk til umhugsunar um það hvort við dæmum fólk eftir útliti þess eða litarafti frekar en verðleikum.

Tekið af heimasíðu Rauða krossins.